بهگزارش مرکز مطالعات سورین، وبگاه میدل ایست آی در یادداشتی بهقلم «کریستوفر فیلیپس» نوشت: تنشزدایی اخیر بین ایران و عربستان این چشمانداز را ایجاد کرده است که جنگ طولانی یمن ممکن است درنهایت به پایان برسد.
مناقشهای که در سال 2014 آغاز شد و ریاض، ابوظبی و تهران و سایرین را درگیر کرد، فقیرترین کشور جهان عرب را ویران کرده است. حتی اگر صلح محقق شود و هرگونه مذاکره احتمالاً ماهها طول بکشد (اگر نه بیشتر)، سالها طول میکشد تا یمن بهبود یابد.
بااینحال، درحالیکه یمن بدون شک آسیبدیده است، برخی از کشورها سودهای شگفتانگیزی را از جنگ طولانی آن به دست آوردهاند.
در طرف دیگر تنگه بابالمندب و خلیج عدن به ترتیب، اریتره و سومالی به دلیل درگیری، (میزان) ثروت خود را تغییر دادهاند.
درحالیکه تعداد کمی میتوانستند این را در زمان آغاز جنگ داخلی یمن یا مهمتر از آن، زمانی که عربستان در سال 2015 در رأس یک ائتلاف متحد مداخله کرد، پیشبینی کنند، پیامدهای آن تأثیرات منفی داشت که هم مواضع بینالمللی اسمره و هم هرگیسا را تقویت کرد.
تغییرات برای اریتره چشمگیرترین بوده است. قبل از جنگ یمن، اریتره از نظر بینالمللی منزوی و مشمول تحریمهای سازمان ملل بود.
این کشور در سال 1991 پس از یک جنگ 30 ساله با اتیوپی استقلالیافته بود، اما از آن زمان نسبت به بیگانگان مشکوک شده بود و نسبتاً ارتباطی با جهان نداشت. اریتره متقاعد شد که به روابط خود با ایران پایان دهد و به ائتلاف علیه متحدان یمنی تهران، حوثیها بپیوندد و به امارات اجازه دهد از بندر عساب دریای سرخ بهعنوان پایگاه نظامی استفاده کند.
تغییرات کمتر چشمگیر، اما همچنان قابلتوجه، در سومالیلند (سرزمین سومالی) نیز رخ داد.
این کشور که تقریباً با مستعمره سابق بریتانیا یعنی سومالی همسو است، در سال 1991 جدا شد و روابط اتحادی خود با مستعمره سابق ایتالیا را که پس از استقلال استعماری در سال 1960 رخ داد، معکوس کرد.
بااینحال، ادعاهای هارگیسا برای حاکمیت توسط هیچ کشور دیگری به رسمیت شناخته نمیشود و بهویژه به دلیل عدم تمایل اتحادیه آفریقا به پذیرش جمهوری جداییطلب بدون موافقت موگادیشو که بهطور قاطع آن را رد میکند، مانع میشود.