بهگزارش مرکز مطالعات سورین، نشنال اینترست در یادداشت خود بهقلم «البریج کلبی» نوشت: سیاست خارجی آمریکا باید پس از جنگ روسیه و اوکراین، به سمت استراتژیکترین منطقه جهان، یعنی آسیا حرکت کند.
این امر مستلزم آن است که سیاست خارجی و دفاعی آمریکا، واقعاً آسیا را در اولویت قرار دهد.
واقعیتها، با وجود تهاجم روسیه به اوکراین تغییر نکرده است. آسیا بزرگترین منطقه بازار جهان بوده و سهم جهانی آن در حال افزایش است.
چین در کنار آمریکا یکی از دو ابرقدرت جهان است. رفتار چین به طور فزایندهای تهاجمی و سلطهجویانه شده و به نظر میرسد این کشور به سمت استقرار هژمونی پکن بر آسیا در حرکت است.
اگر پکن به این هدف دست یابد، عواقب ناشی از آن برای زندگی آمریکاییها وخیم خواهد بود. بنابراین، اولویت اصلی سیاست خارجی آمریکا، جلوگیری از ایجاد این هژمونی بر آسیا توسط چین است.
اگر روندهای فعلی ادامه یابد، چین در مسیر دستیابی به جاهطلبیهای هژمونیک خود قرار میگیرد.
پکن در حال ساخت قدرتی نظامی است که به طور مشخص به دفاع ارضی محدود نمیشود. بلکه به دنبال اهداف بسیار بزرگتر و جاهطلبانهتر خواهد بود که ابتدا با تسخیر تایوان امکانپذیر است.
اجتناب از این اتفاق باید اولویت اصلی سیاست آمریکا باشد. این بدان معنا نیست که اروپا بیاهمیت است یا اینکه ما باید از آن غفلت نموده و رهایش کنیم. ما باید با استفاده از تسلیحات و روشهای مختلف، فعالانه از اوکراین حمایت کنیم.
به دلیل این عوامل، صرفنظر از اینکه تهاجم روسیه به اوکراین چگونه بوده است، تغییر استراتژیک ما در آسیا منطقی خواهد بود.
سیاستهای خارجی نفسگیر، حتی در دوره تکقطبی هم نابخردانه بود؛ هنگامی که رهبران آمریکایی در مورد پایان دادن به این جنگ، موعظه میکردند، چین به دفاع از ما بلند شد. اکتشافات نظامی ما در غرب آسیا با ناامیدی به پایان رسید، اما با شکست مواجه نشد و ما برتری نظامی و بسیاری از مزایای اقتصادی خود را از دست دادیم. پس واقعاً تلاش برای جلوگیری از سلطه چین بر آسیا مهم است و ما بابد برای تحقق آن بسیار تلاش کنیم.